Με λίγα λόγια, η Βιοθυμική βλέπει τον άνθρωπο από μια ολιστική, λειτουργική σκοπιά και όχι απλά σαν ένα σύνολο αλληλένδετων μεν, αλλά ανεξάρτητων λειτουργιών. Ωστόσο, ο απώτερος στόχος της Βιοθυμικής Υπνοθεραπείας, είναι η αποκωδικοποίηση και αναπλαισίωση των προλεκτικών / προσυμβολικών συγκινησιακών – νευρολογικών κωδικοποιήσεων, οι οποίες δημιουργούν τις προδιαθέσεις για την ανάπτυξη και διατήρηση ψυχοσυναισθηματικών και ψυχοσωματικών διαταραχών.
Η Βιοθυμική Υπνοθεραπεία – Ψυχοθεραπεία έχει αναγνωρίσιμες καταβολές σε προσεγγίσεις της κλινικής ύπνωσης όπως η ερικσονιακή και νεο-ερικσονιακή, η θεραπεία των καταστάσεων του εγώ, το συμβολόδραμα και η αναλυτική υπνοθεραπεία. Αν και η θεραπευτική διαδικασία είναι σε κάποιο βαθμό τυποποιημένη, παρέχει ταυτόχρονα μια ευέλικτη δομή η οποία δίνει τη δυνατότητα προσαρμογής της θεραπευτικής διαδικασίας στις συγκεκριμένες ανάγκες κάθε θεραπευόμενου, όπως αυτές διαμορφώνονται σε κάθε φάση κατά την εξέλιξη της θεραπείας. Η Βιοθυμική Υπνοθεραπεία χρησιμοποιεί πρωτοποριακές τεχνικές οι οποίες έχουν αναπτυχθεί και τεκμηριωθεί μέσα από επισταμένη και πολύχρονη κλινική έρευνα, ιδιαίτερα όσον αφορά στην πολυεπίπεδη αποτελεσματικότητά τους.
Μια σημαντική πτυχή της Βιοθυμικής προσέγγισης είναι η ψυχοεκπαίδευση, ή η προετοιμασία του θεραπευόμενου σε συνειδητό επίπεδο. Βασικός στόχος της ψυχοεκπαίδευσης, είναι η σταδιακή εστίαση της προσοχής (συνειδητής και ασυνείδητης) του θεραπευόμενου μέσω στοχευμένων συζητήσεων, στους εσωτερικούς μηχανισμούς οι οποίοι δημιουργούν και διατηρούν τις ανεπιθύμητες, αυτοματοποιημένες αντιδράσεις του, ή τα ενοχλητικά συμπτώματα από τα οποία υποφέρει. Στοχεύει επίσης στη δημιουργία κατάλληλων συνθηκών οι οποίες εξασφαλίζουν τη συνεργασία του συνειδητού στη θεραπευτική διαδικασία. Όπως αναφέρεται και παραπάνω, τελικός θεραπευτικός στόχος της Βιοθυμικής Υπνοθεραπείας, είναι η βιωματική αναπλαισίωση ή επανακωδικοποίηση συγκινησιακών προδιαθέσεων σε προσυμβολικό και προλεκτικό επίπεδο. Η Βιοθυμική Υπνοθεραπεία εφαρμόζεται αποτελεσματικά στη θεραπεία όλων των ψυχοσυναισθηματικών και ψυχοφυσιολογικών διαταραχών.
Το θεωρητικό υπόβαθρο το οποίο καθορίζει την πρακτική της Βιοθυμικής Υπνοθεραπείας, διαφέρει από αυτό άλλων προσεγγίσεων στην κλινική ύπνωση. Οι θεωρητικές βάσεις στις οποίες στηρίζεται η Βιοθυμική Υπνοθεραπεία, όπως προκύπτει και από την ονομασία της, είναι κυρίως οι τελευταίες έρευνες στη νευροβιολογία του συναισθήματος της σύγχρονης συγκινησιακής νευροεπιστήμης (Affective Neuroscience), οι θεωρητικές και πρακτικές αρχές της Affect-Logic, όπως έχουν διατυπωθεί από τον Ελβετό ψυχίατρο Luc Ciompi, καθώς και η θεωρία των καταστάσεων του εγώ όπως έχει διαμορφωθεί από τους John και Helen Watkins και άλλους. Επίσης, σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της Βιοθυμικής θεραπείας, έχουν παίξει οι θεωρητικές και πρακτικές συνδέσεις της νευροεπιστήμης με την ψυχοθεραπεία του Αυστραλού Ian White, καθώς και οι πρακτικές εφαρμογές της θεραπείας που ανέπτυξε ο White με βάση αυτές τις συνδέσεις (Clinical Affectology ή Afx Therapy). Σε καθαρά θεωρητικό επίπεδο, η Βιοθυμική υποστηρίζεται και από τις έρευνες και θεωρίες της Επιγενετικής, καθώς και τις θεωρίες της κβαντικής ψυχολογίας και της ψυχολογίας του χάους.
Η Βιοθυμική Υπνοθεραπεία αναπτύχθηκε το 2008 μέσα από την κλινική έρευνα και εμπειρία μιας ομάδας ειδικών της ψυχικής υγείας, με επικεφαλής τον Γιάννη Δόβελο και τη συνεργασία αρχικά του Ian White. Από τότε μέχρι σήμερα, η Βιοθυμική Υπνοθεραπεία χρησιμοποιείται σαν κύρια προσέγγιση ή σε συνδυασμό με άλλες προσεγγίσεις, από έναν συνεχώς αυξανόμενο αριθμό εκπαιδευμένων ειδικών της ψυχικής υγείας.(ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΟΒΕΛΟΣ Psy.D - ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΥΠΝΩΣΗ-ΒΙΟΘΥΜΙΚΗ ΥΠΝΟΘΕΡΑΠΕΙΑ - ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΛΕΥΚΟ ΜΕΛΑΝΙ 2020
